یادداشت و مقاله

یادمان شهدای شهرستان کلیبر برگ زرینی است از دفاع مقدس ایران اسلامی و مردم سلحشور منطقه ارسباران که امروز همچون نگینی در آغوش شهر قرار گرفته و پیوندی ناگسستنی با دل های عاشق برقرار کرده است.

مقصود مهم از این نوشته بسیار روشن تر از این هاست که نیاز به مقدمه و ادله و اثبات و نیز به صغری و کبری و فلسفه چینی داشته باشد.

به بهانه نزدیک شدن به ۲۱دی ماه چهارمین سالگرد میزبانی از پرستو های عاشق یادی از شهدای گمنام شهرمان کردیم.

تیر و تفنگ و انفجار و دلهره و در کمین کرکس‌های خون‌آشام خفاش صفت، سهم مردانگی خودشان؛ یک پتو و اندکی قوت قلب بر آن تن‌های رنجور سهم سهم من و تو شاید.

ما ایرانی ها مثل خیلی های دیگر در این دنیا، حساسیت مان را از دست داده ایم. نعمت" احساس خطر" کردن را، این مزیت راکه حالت طبیعی بدن و میزان استرسمان قبل و به هنگام و بعد از یک مصیبت و فاجعه متفاوت از هم باشد، از دست داده ایم.

سرزمین ایران دارای روز های حماسی است! روزی های که حوادث بزرگ و سرنوشت ساز این ملت را در پیشانی خود حک کرده است.

این جمله تنها یادگار سیستم دیحیتال با آغاز فصل سرما (بارندگی-برف)در شهرستان کلیبر است که بر صفحه تلویزیون شهروندان نمایش داده میشود.

عدم وجود مرکز صدور گواهی نامه رانندگی موتور سیگلت در شهرستان کلیبر موجب شده تا افراد متقاضی، سرگردان شهرهای همجوار شوند.

امروزه ما درحالی در جشن برنامه جامع اقدام مشترک یا همان « برجام » غرق شده ایم که گویا همه ی هم وغم ایران، دیپلماسی و مسائل سیاسی وبین المللی است درحالیکه در آن سوشاهد مرگ تدریجی عضوهای دیگری از این پیکر هستیم.

نماینده‌ی مجلس، چنان نفوذ و قدرتی دارد که می‌توان بی‌اغراق، او را امپراتور حوزه‌ی انتخابیه‌اش دانست.